Unutacağız, geçecek...Göksun'un mesajı üzerine yazasım geldi içimdekileri.
Ağlayarak çıkaramadım çünkü içimden..
Düşünerek de geçmedi..
Belki yazarsam geçer..
Neler geçmedi.
Çok acıtıyor şimdi.
Aldığım nefes yumruk oluyor boğazımda. Onu düşünmemeye çalıştığım her an da daha çok aklıma düşüyor.
Ama olmuyor, olmayacak işte.
Onunla olmuyor.
Nasıl bir yürek vermiş Allah.. Yorulamadı bir türlü. Sevme be mübarek artık..
Yetmedi mi çektiğin acılar? Nasıl yorulmadın bunca aşkı taşımaktan ve sonrasında bunca acı yaşamaktan..
Biliyorum.
Sezen'in söylediği gibi..
"Geçer, geçer.. daha öncekiler gibi bu da geçer.. Neler neler geçmedi ki? Yine düşer deli divane gönlüm aşka...
Aşka vurgunum ben.."
Hani artık düşmesin mi acaba aşka? Eskisi kadar güçlü hissetmiyorum kendimi.
Tüm bu yaşananlar boyu iç çekip durdum..
Söylemek istediğimde sustum.
Çığlık atmak istediğimde çektim kendimi ağladım.
Sonra derince çektim nefesimi.. ve bıraktım.. o araya çok uzun cümleler sığdırdım.
Söyleyemediğimi soludum..
"İç çekmek, Söyleyemediğini solumak değil mi aslında?"
En uzun yolu keşfettim..
Seven bir insanın yüreğinden, onu sevemeyen insanın yüreğine giden yolun aşılmasına imkan yok..
Ve bu; ne zamanla, ne uğraşılarla, ne anlayışla, ne kendinden vermelerle de aşılabilecek bir yol değil.
O zaman o yola gitmekten vazgeçmekten başka çaren yok.
Yeni yolları keşfetmek lazım.
Yola çıkmak lazım..
"Ne güzeldir.. Yollarda.. Olmak şimdi..."
Gaye'me gidiyorum..
E.A.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder