içini yıkar insanın ayrılıklar.
ve pekala ikna etmişse seni kaderin, pencerelere uzanıverir ellerin.
eksiklikler loşluklarıdır kalbinin, kuytularıdır..
değmez kimsenin sözcükleri.
ve sen kendinden de saklarsın ayrılıktan mühürlü kederlerini..
aklının mutlu olmayı belirleyecek, kuşatacak çağına geldiğinde aşk ömrünü çoktan terkedip gitmiştir.
artık hep bir yere kadardır sevgililerin gidebilecekleri,kuytuların senindir..
Rahşan Orhan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder